Ailelerinin tutumları nasıl olmalıdır? İyi sporcu ailesi nasıl davranır? Ailelerin tutumu çocukların spor yaşamlarını nasıl etkilemektedir?
Bir spor branşında yarışmalara katılan öğrenciler, yarışmanın getirdiği farklı zorluklar ve tecrübelerle karşılaşırlar. Dersler onlar için "antrenman" olmuştur mesela. Sağlığına daha çok özen göstermelidir. Antrenman sayısı artmıştır, bu nedenle fazladan yorgunluk hissetmektedir.
TKO'da, yarışmalara katılmak isteyen öğrenciler farklı bir süreçten geçer. Önce bunu talep ederler ve sonrasında da seçmeye girerler. Yarışmacı gruba girmek isteyen öğrencilerimizin velilerine gönderdiğimiz dosyada, Karate sporunu sadece eğitim almak için yapan ile yarışmalara katılmak için yapan arasındaki farkı sunan bir tablo belirtilir:
Bir öğrenci yarışmacı olduğunda, bu süreci velisi ile birlikte paylaşır. Velinin maçlardaki ve çocuğunun ilerlemesindeki tutumu çok önemlidir.
Küçük yaşlarda yarışmalara girmeye başlayan bir çocuk, yenildiğinde ailesinin olumsuz tepkisiyle karşılaşırsa ve yendiğinde aşırı sevinciyle karşılaşırsa sadece sonuca odaklanır. Odaklanılması gerekenin süreç ve gelişimi olması gerekirken, çocuklar katıldıkları her maçta doğrudan madalyaya ulaşmak isterler. Bu da tutarsız bir duygu durumu yaratır ve en sonunda çocuk sporcular erkenden branşlarını yapmaktan vazgeçer.
Aileler, çocuklarının antrenörleriyle de iletişimlerini açık bir şekilde sürdürmelidir. Çocukları hakkındaki soruları ve gelişimlerini, antrenöre saygı çerçevesinde sormalı ve takip etmelidir.
Bir sporcunun gelecekte nasıl bir seviyeye geleceğini kimse bilemez. Antrenörler, çocuklar hakkında böyle bir hüküm vermemelidir. Sporcuya gelişim imkanı sağlamalı ve yine sporcunun kendi tercihi noktasında onu ileriki seviyelere doğru hazırlamalıdır.
Yarışmacı çocuklar, sadece yeteneklerine göre değil, gelişim düzeylerine göre değerlendirilmeli ve ilerlemeye teşvik edilmelidir.